Nieuwjaarswens van de Karreman van Middelharnis voor het jaar 1822

Het nieuwe jaar werd in vroeger tijden ingeluid door nachtwachten, straatvegers, lantaarnopstekers, torenwachters, turfdragers, karremannen en vele anders beroepsgroepen. Ze verkochten voor enkele centen hun gedrukte heilwensen.

Zo ook de man die in Middelharnis met een kar as en vuilnis aan de huizen ophaalde.

De karreman van Middelharnis kijkt met genoegen terug op het jaar 1821:

"Geen pest, geen hongersnood, of blakend oorlogsvuur
Beroerde ons in dit jaar, neen rust en kalme dagen
Bekroont met welvaard teelt der voedende natuur,
Deed ons gedurig van des Hemels gunst gewagen."

Ook voor de visserij was het een voorspoedig jaar:

"Geen toomeloos geweld der woedende orkaan,
Gaf ons de minste vrees tot nadeel onzer dijken

Geen Sloep of Gaffelaar mogt op de zee vergaan,
Maar 't smaaklijk zeebanket op onze tafel prijken."

Nadat hij alle geledingen van het dorp een gezegend nieuwjaar heeft gewenst, volgt aan het eind de wens voor alle inwoners:

"Voorts wensch ik elk wat rang of stand,
Of wat beroep hij heeft terhand,
't Zij rijkdom hem gezegend heeft,
Of hij in schaamle armoe leeft,

Des Heeren zegen in dit jaar. 
Dat God elk uwer steeds bewaar,
En welvaart 't blijde voorrecht zij,
Van Middelharnis Burgerij."

Dit is de opregte en wel meenende wensch van
C. van Geen
Karreman te Middelharnis

Cornelis van Geen, echtgenoot van Neeltje Pas, overleed op 24 april 1828 in Middelharnis, 62 jaar, beroep: nachtwaker. 


brochure Karremans wensch en bede [...] bij den aanvang van het jaar 1822, via Google Books, ex libris P.A. Pijnappel