Beschier Faasse is op 9 oktober 1869 in Sommelsdijk geboren, zoon van Adrianus Faasse en Willemtje van der Slik. Ze hadden een groot gezin, de vader was landarbeider. Ze hadden het thuis niet breed.
In 1876 ging hij met zijn broer Marinus (geboren 1863) naar het havenhoofd waar ze aan boord van een sloep keken. Een jaar later gingen twee van zijn broers naar zee. Dat viel voor thuis niet mee, maar het moest. Ze hadden het zwaar aan boord. Toen ze terugkwamen was het groot feest. "Vader slachtte een geit en we mochten naar hartelust smullen".
In 1879 moest hij als tienjarige jongen gaan werken als koeienwachter. De boer was erg goed voor hem. Toen hij elf was, in 1880, moest hij met de oude Salomon Beket mee uit vissen op bot en paling. Ook maakte hij zijn eerste reis naar zee, het speelreisje. Later in het jaar 1880 kwam hij als kofjekoker bij Cornelis van den Hoek aan boord (de sloep heette de Nijverheid).
Beschier noemt de goede verdiensten vanaf 1882. De besommingen waren hoog, de manschappen verdienden 700-800 gulden per jaar. De schippers Jan van den Hoek en Leen Koster maakten de grootste besommingen. In 1883 overleed vader Adrianus. Ze waren toen met vijf broers op zee.
Over de decemberstorm van 1884 schreef Beschier op dat de Menheerse vloot 36 uur lang in gevaar was. De vissers voelden zich ‘in de greep van de dood.’ Het liep allemaal goed af. Toen het gevaar voorbij was hief de bemanning psalm 66 vers 3 aan en daarna sprak een van de bemanningsleden een dankgebed uit. ‘De zeeman weet, dat er maar een dun houten beschot is tussen hem en de dood.’
In 1876 ging hij met zijn broer Marinus (geboren 1863) naar het havenhoofd waar ze aan boord van een sloep keken. Een jaar later gingen twee van zijn broers naar zee. Dat viel voor thuis niet mee, maar het moest. Ze hadden het zwaar aan boord. Toen ze terugkwamen was het groot feest. "Vader slachtte een geit en we mochten naar hartelust smullen".
In 1879 moest hij als tienjarige jongen gaan werken als koeienwachter. De boer was erg goed voor hem. Toen hij elf was, in 1880, moest hij met de oude Salomon Beket mee uit vissen op bot en paling. Ook maakte hij zijn eerste reis naar zee, het speelreisje. Later in het jaar 1880 kwam hij als kofjekoker bij Cornelis van den Hoek aan boord (de sloep heette de Nijverheid).
Beschier noemt de goede verdiensten vanaf 1882. De besommingen waren hoog, de manschappen verdienden 700-800 gulden per jaar. De schippers Jan van den Hoek en Leen Koster maakten de grootste besommingen. In 1883 overleed vader Adrianus. Ze waren toen met vijf broers op zee.
Over de decemberstorm van 1884 schreef Beschier op dat de Menheerse vloot 36 uur lang in gevaar was. De vissers voelden zich ‘in de greep van de dood.’ Het liep allemaal goed af. Toen het gevaar voorbij was hief de bemanning psalm 66 vers 3 aan en daarna sprak een van de bemanningsleden een dankgebed uit. ‘De zeeman weet, dat er maar een dun houten beschot is tussen hem en de dood.’
Hij verhaalt over het drama met de sloep de Tweelingen in 1886, waarbij zijn broer Marinus op het nippertje gered werd (zie bericht 22 september 2013). Het was dat jaar veel slecht weer. Als bijzonderheid vermeldt hij dat ze een partij kokosnoten opvisten. In 1886 kwam Beschier op een nieuwe sloep te werken, de MD 28 Vertrouwen, een snelle zeiler die altijd het eerst aan de markt was. Een nieuwigheid was dat de vissers per spoor vanuit Nieuwediep naar huis kwamen.
In 1889 had hij genoeg van de visserij. Hij is op een binnenvaartschip gaan werken.
Op 27 januari 1894 is zijn broer Pieter, geboren 18 maart 1862, op de MD 7 Toekomst schipper Jan van den Hoek, bij het uitdraaien van het achterlicht overboord gevallen en verdronken. Pieter was gehuwd en had drie kinderen. Jan van den Hoek kwam het aan Beschier en zijn moeder vertellen. Voor Martien (Maarten Jacob geboren 1876), ook een broer van Beschier, was dit aanleiding om eveneens de visserij vaarwel te zeggen.
Nog een seizoen heeft Beschier als visser gewerkt: in 1902 deden twee sloepen uit Middelharnis mee aan de visserij bij IJsland. Beschier en zijn broer Barend (geboren 1870) behoorden tot de bemanning (zie bericht van 7 oktober 2012).
Beschier trouwde op 10 november 1905 in Middelharnis met Maria Boer. Ze waren 36 en 31 jaar oud. Ze verhuisden naar Rotterdam waar drie kinderen geboren werden.
 |
| Eilanden-Nieuws 6 oktober 1967 |
Dat er vijf jongens uit een Sommelsdijks landarbeidersgezin op de sloepen van Middelharnis gingen werken is opmerkelijk, maar niet uniek. Er was in de tweede bloeiperiode van de visserij (1863-1889) veel vraag naar vissers, temeer omdat er veel vissers uit Middelharnis door scheepsrampen tussen 1863 en 1872 omgekomen waren. De verdiensten waren goed, een visser verdiende meer dan een landarbeider.
Meer voorbeelden van vissers uit landarbeidersgezinnen: gebroeders Van den Hoek (Dirksland), De Man (Dirksland), Jordaan (Middelharnis, zes broers die visser werden), de zoons van Beschier de Korte, den Braber, Sala, Oosterling.
bron:
Eilanden-nieuws 17 oktober 1956, 24 oktober 1956 en 7 december 1956
Eerdere artikelen met herinneringen van Beschier Faasse in Eilanden-nieuws, 7 februari, 7 augustus en 11 augustus 1948
Geen opmerkingen:
Een reactie posten