Het Streekmuseum heeft in de vaste opstelling plaats ingeruimd voor de visserijgeschiedenis, maar dit seizoen komt het onderwerp uitgebreider aan bod. Uit het museum van Vlaardingen zijn diverse voorwerpen in bruikleen verkregen zoals een model van de MD 28 en een stoppekistje met inhoud. Het stoppekistje vond ik erg aandoenlijk, het bevat persoonlijke eigendommen van een bemanningslid en wat eigen proviand bijv wat snoep. Een paar vierkante decimeter voor privé spulletjes.
Het museum van Vlaardingen heeft ook een opengewerkt model van een Middelharnisse sloep, van dit model was een foto aanwezig waardoor je inzicht krijgt in de indeling van een sloep. Zo zijn de slaapvertrekken van de bemanning en de schipper te zien en de bun waar de vis levend in bewaard werd.
Vissers brachten souvenirs mee uit Engeland: er ligt een rolling pin, een blauwe glazen zoutfles die ook wel als deegroller werd gebruikt en op de schoorsteenmantel staan een paar stenen hondjes uit Staffordshire.
Ook aan de vissersvrouw wordt aandacht besteed met een uitvergrote foto van een winkelierster voor haar winkeltje op de Oostdijk.
Ontroerend is de brief die in de vitrine ligt van het kofjekokertje Hansje Auperlée aan zijn moeder. Hansje is overboord gevallen en verdronken toen hij zijn tweede reis maakte. Hij was 13 jaar.
De vissers van Middelharnis waren gespecialiseerd in de beugvisserij, er werd met lange lijnen gewerkt en niet met netten. In deze tijd zou deze methode weer levensvatbaar zijn omdat het een duurzame vorm van visserij is. Als je op internet zoekt op long-line fishing en sustainability dan zie je dat er veel initatieven zijn om het vissen met deze methode te bevorderen. Er zijn wel nadelen voor het milieu, vooral voor vogels
De tentoonstelling is nog tot en met 31 oktober 2012 te zien. Openingstijden zie:
Streekmuseum Goeree-Overflakkee
Het museum van Vlaardingen heeft ook een opengewerkt model van een Middelharnisse sloep, van dit model was een foto aanwezig waardoor je inzicht krijgt in de indeling van een sloep. Zo zijn de slaapvertrekken van de bemanning en de schipper te zien en de bun waar de vis levend in bewaard werd.
Vissers brachten souvenirs mee uit Engeland: er ligt een rolling pin, een blauwe glazen zoutfles die ook wel als deegroller werd gebruikt en op de schoorsteenmantel staan een paar stenen hondjes uit Staffordshire.
Ook aan de vissersvrouw wordt aandacht besteed met een uitvergrote foto van een winkelierster voor haar winkeltje op de Oostdijk.
Ontroerend is de brief die in de vitrine ligt van het kofjekokertje Hansje Auperlée aan zijn moeder. Hansje is overboord gevallen en verdronken toen hij zijn tweede reis maakte. Hij was 13 jaar.
De vissers van Middelharnis waren gespecialiseerd in de beugvisserij, er werd met lange lijnen gewerkt en niet met netten. In deze tijd zou deze methode weer levensvatbaar zijn omdat het een duurzame vorm van visserij is. Als je op internet zoekt op long-line fishing en sustainability dan zie je dat er veel initatieven zijn om het vissen met deze methode te bevorderen. Er zijn wel nadelen voor het milieu, vooral voor vogels
'Longline fishing is less destructive than bottom trawling and uses less fuel. Regulations have made it more sustainable, but it is still not the commercial fishing method recommended by conservation groups. One of the largest effects of longline fishing is the killing of seabirds. Albatrosses, petrals and other seabirds can become tangled in the lines, or become snared by or ingest the hooks. Read more: http://www.livestrong.com/article/182159-effects-of-long-line-fishing/#ixzz22gFKksnJ'.Jammer dat de beugvisserij en het bijbehorende vakmanschap in Middelharnis honderd jaar geleden teloor gegaan is.
De tentoonstelling is nog tot en met 31 oktober 2012 te zien. Openingstijden zie:
Streekmuseum Goeree-Overflakkee
Geen opmerkingen:
Een reactie posten